Αρμύρα
Το χειμώνα οι παραλίες έχουν άλλη ομορφιά. Χαρίζουν απολαύσεις προσωπικές, χωρίς την αυγουστιάτικη πολυκοσμία, χωρίς τη φασαρία και τη μυρωδιά του αντιηλιακού. Η θάλασσα είναι πιο πρόθυμη να σου μιλήσει, να σου ψιθυρίσει κάτι στο αυτί, η μυρωδιά της υγρής αρμύρας σου χαϊδεύει το πρόσωπο, η άμμος είναι πηχτή και κρύα και δεν υπάρχει ψυχή να σε διακόψει από την κουβεντούλα που στήνεις με τα κύματα. Η ψυχή αγαλλιάζει, γιατρεύεται, ανανεώνεται...
posted by μήτσκος @ 12:03 μ.μ.
3 Comments:
Θά'θελα να'χα ένα σπίτι δίπλα στη θάλασσα. Για να ΄χω κάπου να πηγαίνω το χειμώνα...
Συνοδοιπόρε, αν υπήρχε βραβείο καλύτερου φωτογραφικού υλικού σε blog, χτύπαγες πρωτιά!
Να είσαι καλά που με κακομαθαίνεις!
Φίλε Ιχνηλάτη, θαυμάσια η έμπνευσή σου. Για σένα θα συμπλήρωνα και την ερώτηση "πού γράφετε;", αφού το μπλογκ σου φαίνεται να εξαφανίστηκε.
(ixnilatis.blogspot.com ??)
Δημοσίευση σχολίου
<< Home