Δευτέρα, Φεβρουαρίου 27, 2006

Εεε, να, χμμμ, ήθελα να πω...



Δεν είμαι καλός ρήτορας. Στα ελληνικά είμαι έτσι κι έτσι, ανάλογα με το πόσο υψηλές είναι οι απαιτήσεις, δηλαδή ανάλογα με το ποιός με ακούει. Στα γερμανικά όμως, καταστροφή... Λογικό θα μου πείτε, δε μπορεί κανείς από τη μια μέρα στην άλλη να αποκτήσει ευφράδεια σε μια ξένη γλώσσα. Ζώντας όμως στη Γερμανία, κουβαλάω πάνω μου αυτήν την έλλειψη ευφράδειας σα σιδερένια μπάλλα δεμένη στο πόδι μου. Τυχαίνει καμιά φορά να ακούω κάποιον να μιλάει, να σκέφτομαι από μέσα μου "μα τι λέει ο καραγκιόζης", να νιώθω τις ιδέες στο μυαλό μου να ζεσταίνονται και να παίρνουν μορφή σαν φρεσκοψημένα ψωμάκια, τα οποία όμως σχεδόν ποτέ δε βρίσκουν το δρόμο τους μέχρι το στόμα μου. Νιώθω ότι αν σηκωθώ από τη θέση μου και ζητήσω το λόγο, θα με κοιτάξουν όλοι σαν να λένε "κάτσε κάτω ρε!" ή θα με αγνοήσουν επιδεικτικά, οπότε κι εγώ κάθομαι στα αυγά μου και δε λέω τίποτα. Όποτε συμβαίνει αυτό, μου χαλάει τη μέρα. Θυμώνω με τον εαυτό μου και παίρνω διάφορες γενναίες αποφάσεις, μέχρι την επόμενη φορά που θα τις καταπιώ μαζί με τα λόγια μου.

Τις προάλλες άκουγα μια διάλεξη σχετικά με την εργασία σε πολυπολιτισμικό περιβάλλον. Έλεγε λοιπόν ο τύπος ότι παρατηρείται ένας ιδιαίτερα υψηλός βαθμός ανάπτυξης της συλλογικότητας σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Βουλγαρία και η Ρωσία, βγάζοντας το συμπέρασμα ότι η... ορθοδοξία προάγει τις συλλογικότητες. Στο τέλος προσπάθησα να δώσω μια κατά τη γνώμη μου πιο λογική ερμηνεία: Σε χώρες όπου το κράτος αδυνατεί να προστατεύσει τον πολίτη, αναπτύσσεται η συλλογικότητα ως μερικό αντίβαρο σε αυτήν την δυσλειτουργία του κράτους. Αυτό εξηγούσε γιατί, στα στοιχεία που παρουσίασε, στο ίδιο περίπου επίπεδο με τις ορθόδοξες χώρες ήταν και η Πορτογαλία. Λοιπόν το είπα τόσο άτσαλα που τελικά εξεπλάγην που ο ομιλητής το κατάλαβε, το ανέπτυξε και εν τέλει συμφώνησε. Καλύτερα έτσι, τουλάχιστον ένιωσα την ικανοποίηση ότι εξέθεσα τη διαφωνία μου και είπα αυτό που είχα στο κεφάλι μου, το ξεφωρτώθηκα κατά κάποιον τρόπο για να μη με ταλαιπωρεί μετά όλη τη μέρα.

Ποιός ξέρει, ίσως μετά από κάποια χρόνια να μην το σκέφτομαι πια, να πετάγομαι με τη μία από την καρέκλα και να λέω "μα τι λες ρε καραγκιόζη"!

3 Comments:

At 4:44 μ.μ., Blogger άστεγος said...

Συνοδοιπόρε, μίλα όσο μπορείς στη γλώσσα τους και κάνε λάθη.Και ας τα καταλαβαίνεις μόλις ένα δευτερόλεπτο μετά.Δεν υπάρχει άλλος τρόπος.Μίλα συνέχεια χωρίς να το σκέφτεσαι.

Όσο για την ορθοδοξία: Κάνουν ένα μεγάλο λάθος. Προσπαθούν να εξάγουν συμπεράσματα έχοντας ως αφετηρία τον καθολικισμό και τον προτεσταντισμό, που όντως έχουν αφήσει βαθιά σημάδια στην κοινωνία διαφόρων περιοχών της Γερμανίας. Η ορθοδοξία έχει παίξει πολύ διαφορετικό ρόλο στην Ελλάδα, καθοριστικό πολλές φορές, δεν έχει όμως μεγάλη σχέση όμως ο ρόλος αυτός με την κοινωνική δομή της χώρας και τον τρόπο ζωής του μέσου πολίτη.
Κάπως έτσι το βλέπω...

PS: Ό,τι καλύτερο για το μωρό σας, να το χαίρεστε κάθε μέρα, κάθε ώρα!

 
At 5:06 μ.μ., Blogger μήτσκος said...

Δίκιο έχεις για τον καθολικισμό και (κυρίως) τον προτεσταντισμό, δεν το συνέδεσα.

Ευχαριστώ για τις ευχές!

 
At 4:12 μ.μ., Blogger άσκεπος said...

Άσε, μήτσκο και εγώ το ίδιο πρόβλημα έχω. Πού θα πάει, θα τα καταφέρουμε. Και να πάρει η ευχή, τα καταλαβαίνω (σχεδόν) όλα, αλλά το να μιλήσεις είναι τελείωςδιαφορετικό πράγμα γ@#ωτι μου....

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

Free Web Site Counter
University of Phoenix