Τα σατυρικά του Πολυτεχνείου
Όταν ήμουνα φοιτητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ένας συνάδελφος από τα (πολύ) μεγαλύτερα έτη, ο Βαγγέλης Γεργατσούλης, είχε ψώνιο με την ποίηση. Έξω από τις συνελεύσεις, εκεί που όλες οι παρατάξεις μοιράζανε προκυρήξεις, ο Βαγγέλης μοίραζε τα ποιήματά του, στα οποία σατύριζε τα στραβά και περίεργα του ιδρύματος. Αργότερα έβγαλε τα ποιήματά του σε δύο βιβλιαράκια με το γενικό τίτλο "τα σατυρικά του πολυτεχνείου". Σας παραθέτω ένα από τα αγαπημένα μου ποιήματά του για να τον γνωρίσετε και εσείς:
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΓΛΕΙΦΤΗ
Θεούλη μου το Ε.Μ.Π. το αγαπάω τόσο
βάλε λοιπόν το χέρι σου καλά να αποδώσω.
Δε σου ζητώ ούτε λεφτά, ούτε καμιά γυναίκα
μα θέλω στα μαθήματα όλα να πάρω δέκα!
Δέκα δεκάρια Κύριε νομίζω τα αξίζω
γιατί΄μαι ηθικό παιδί, δεν πίνω, δεν καπνίζω!
Δεν κυνηγάω γκόμενες, δεν πάω στα μπουρδέλα
κι έχω για μόνη μου χαρά, το ΔΕΚΑ στην καρτέλα.
Τον κύριο καθηγητή Θε μου να τον φωτίσεις
και να του φέρεις στο μυαλό τις παρακολουθήσεις!
Να θυμηθεί πως ήμουνα πάντα καλό παιδάκι
και ότι του κουβάλαγα συχνά το βαλιτσάκι.
Όταν οι άλλοι παίζανε παιχνίδια με τις κόρες
εγώ μες στο γραφείο του πέρναγα τόσες ώρες.
Μετάφραζα! Βοήθαγα! Κουβάλαγα! Ρωτούσα!
Αυτός ο Ερωτόκριτος κι εγώ η Αρετούσα!
Κάντον Θεέ μου όλ' αυτά να τα σκεφτεί και πάλι
να δει το δέκα μοναχά πως μένει να μου βάλει.
posted by μήτσκος @ 7:31 μ.μ.
4 Comments:
Χε χε χε. Πολύ καλό και πολύ αληθινό.
Εύχομαι. πολλοί από αυτούς τους σιχαμερούς τύπους να έχουν διαβάσα το ποιηματάκι που παραθέτεις. Ένα πράγμα καταδεικνύει ότι πρόκειται για άτομα χαμηλού νοητικού επιπέπου: Ποιος νοήμων άνθρωπος θα ένιωθε περήφανος που κρατάει το βαλιτζάκι του καθηγητή;
Καλημέρα!
σωστός ο τύπος! και θαρραλέος, μιας και αυτοσαρκάζονταν με τέτοιο τρόπο.
Μπα, ο ίδιος δεν ήταν γλείφτης, μιλάει στο πρώτο πρόσωπο για να κάνει το έργο πιο γλαφυρό.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home