Στον ίσκιο του μουρέλου

Ντόπα ολέ

Χειμερινή Ολυμπιάδα 2006, Τορίνο. Κάνανε ντου οι καραμπινιέροι νυχτιάτικα σε κατάλυμα της αυστριακής αποστολής και μαζέψανε αθλητές και παράγοντες στο τμήμα για εξακρίβωση και λοιπούς ελέγχους. "Έπρεπε να σταθώ ολόγυμνός και μάλιστα δύο φορές" διαμαρτυρήθηκε στα μήντια ένας διαθλητής. (Καλά ρε φίλε σιγά τα αυγά να πούμε). Μου φαίνεται λοιπόν ότι το να είσαι αθλητής επιπέδου στις μέρες μας είναι εξαιρετικά δυσάρεστο, αφού συνδυάζει επικίνδυνες δραστηριότητες που κατά τα άλλα μόνο σε γκάγκστερ ολκής ταιριάζουν.
Να παίρνεις φάρμακα που καταστρέφουν το σώμα σου (βραχυπρόθεσμα όμως το ντοπάρουν).
Να παίζεις κρυφτούλι με τις αρχές που θέλουν ντε και καλά να ελέγξουν τα ούρα σου.
Να κάνεις λαθρεμπόριο ουσιών.
Να κινδυνεύεις καθημερινά να σε τρέχουν οι καραμπινιέροι αν τους μπεις στο μάτι.
Σε ακραίες περιπτώσεις, να μπουσκάρεις με τη μοτοσυκλέτα για να μπορέσεις να κρυφτείς στο νοσοκομείο.
Σε πιο ακραίες περιπτώσεις, οι φίλαθλοι σε σκοτώνουν για να σε τιμωρήσουν για το πέναλτυ που έχασες.
Σε κάποιες άλλες δε ακραίες περιπτώσεις, πχ ποδοσφαιριστής στην Ελλάδα, δε φτάνουν όλα τα άλλα βάσανά σου, πρέπει να άνεις και λίγο το γκέι, αφού σε κάθε ματς θα ακούς από εκατοντάδες σερνικούς ότι θέλουν να κάνουν σεξ μαζί σου.

Δύσκολα πράγματα... Καλύτερα είμαι εγώ στο γραφειάκι μου...

posted by μήτσκος @ 3:46 μ.μ.