Στον ίσκιο του μουρέλου

Μάγκας

Στην περιοχή Pankow του Βερολίνου, τοπικές οργανώσεις συνέλεξαν όλες τις εκεί επιθέσεις ρατσιστικού και ακροδεξιού χαρακτήρα σε ένα αρχείο. Εκεί λοιπόν "ψάρεψα" το εξής περιστατικό (μεταφράση μήτσκου):

3 Μαρτίου 2005
Γύρω στις 22.00/22.30 ένας νεαρός που έκανε τζόγκινγκ κοντά στη λίμνη Weißensee δέχτηκε επίθεση με χιονόμπαλες από μία ομάδα (νεο)ναζί. Όταν ο νεαρός, στον επόμενο γύρο, ξαναπέρασε από το ίδιο σημείο του πετάξανε μπουκάλια. Στον τρίτο γύρο ένας από τους ναζί πετάχτηκε από έναν θάμνο και του επιτέθηκε με σιδερογροθιά προκαλώντας του έναν μικροτραυματισμό. Ο νεαρός αμύνθηκε και ο ναζί απομακρύνθηκε τρέχοντας.

Αυτός ο τύπος είναι το ίνδαλμά μου! Φαντάζομαι, μόνο να έβλεπα εγώ ομάδα νεοναζί μέσα στη νύχτα και στην ερημιά, ε, θα τα έκανα πάνω μου κανονικότατα. Αυτός όχι μόνο συνέχισε το τρέξιμο, αλλά ακόμα και όταν του επιτέθηκαν, αυτός έμεινε και αμύνθηκε. Μπράβο στο παλικάρι, αν ήμασταν όλοι έτσι θα τρώγαμε λιγότερες καρπαζιές, κυριολεκτικά και μεταφορικά.

Η φωτογραφία, όπως πάντα, άσχετη. Chamonix την Άνοιξη.

posted by μήτσκος @ 5:18 μ.μ. 3 comments

Όχι πια κοπάνες

Με μεγάλη χαρά διάβασα την εξής είδηση: Στην Αργεντινή σκέφτονται να προβάλουν τους αγώνες του μουντιάλ στα σχολεία. Απορώ πώς δεν το σκέφτηκε πρώτη η υπουργός μας. Αντί να κάνουνε κοπάνες τα παιδιά για να δούνε τα ματς, να τους τα δείχνουμε στις αίθουσες και να γλιτώνουν έτσι και τις απουσίες.

Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου του Μπουένος Αϊρες αναρωτιέται: «Τι θα ακολουθήσει μετά; Μήπως να σταματήσουμε τις σχολικές δραστηριότητες για να παρακολουθούμε χόκεϊ και τένις; Μήπως όπερα και κινηματογράφο;» Κακώς ερμηνεύτηκε αυτή του η δήλωση ως διαφωνία. Ο άνθρωπος απλώς κάνει προτάσεις για επέκταση του μέτρου και σε άλλους τομείς.

Το μέτρο μπορεί και πρέπει να επεκταθεί έτσι ώστε να αφαιρεθεί από τους μαθητές κάθε κίνητρο για να κάνουν κοπάνα. Για παράδειγμα γιατί να μη σερβίρεται φραπεδάκι στα θρανία; Θα ενισχυθεί έτσι και το εισόδημα του κυλικιάρχη ενώ οι μαθητές τίγκα στην καφεϊνη δε θα κοιμούνται πια στο μάθημα. Επίσης μπορούν να επιτραπούν τα τάβλια με βελούδινη επένδυση (μην ενοχλούμε και το μάθημα) ενώ οι αίθουσες μπορούν να χωριστούν σε θρανία καπνιστών και μη καπνιστών, για να αποφευχθούν διαφωνίες και καυγάδες. Και λίγο ανοιχτό μυαλό βρε παιδιά δε βλάπτει...

posted by μήτσκος @ 10:14 μ.μ. 4 comments

Τα σατυρικά του Πολυτεχνείου

Όταν ήμουνα φοιτητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, ένας συνάδελφος από τα (πολύ) μεγαλύτερα έτη, ο Βαγγέλης Γεργατσούλης, είχε ψώνιο με την ποίηση. Έξω από τις συνελεύσεις, εκεί που όλες οι παρατάξεις μοιράζανε προκυρήξεις, ο Βαγγέλης μοίραζε τα ποιήματά του, στα οποία σατύριζε τα στραβά και περίεργα του ιδρύματος. Αργότερα έβγαλε τα ποιήματά του σε δύο βιβλιαράκια με το γενικό τίτλο "τα σατυρικά του πολυτεχνείου". Σας παραθέτω ένα από τα αγαπημένα μου ποιήματά του για να τον γνωρίσετε και εσείς:



Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΓΛΕΙΦΤΗ



Θεούλη μου το Ε.Μ.Π. το αγαπάω τόσο

βάλε λοιπόν το χέρι σου καλά να αποδώσω.



Δε σου ζητώ ούτε λεφτά, ούτε καμιά γυναίκα

μα θέλω στα μαθήματα όλα να πάρω δέκα!



Δέκα δεκάρια Κύριε νομίζω τα αξίζω

γιατί΄μαι ηθικό παιδί, δεν πίνω, δεν καπνίζω!



Δεν κυνηγάω γκόμενες, δεν πάω στα μπουρδέλα

κι έχω για μόνη μου χαρά, το ΔΕΚΑ στην καρτέλα.



Τον κύριο καθηγητή Θε μου να τον φωτίσεις

και να του φέρεις στο μυαλό τις παρακολουθήσεις!



Να θυμηθεί πως ήμουνα πάντα καλό παιδάκι

και ότι του κουβάλαγα συχνά το βαλιτσάκι.



Όταν οι άλλοι παίζανε παιχνίδια με τις κόρες

εγώ μες στο γραφείο του πέρναγα τόσες ώρες.



Μετάφραζα! Βοήθαγα! Κουβάλαγα! Ρωτούσα!

Αυτός ο Ερωτόκριτος κι εγώ η Αρετούσα!



Κάντον Θεέ μου όλ' αυτά να τα σκεφτεί και πάλι

να δει το δέκα μοναχά πως μένει να μου βάλει.

posted by μήτσκος @ 7:31 μ.μ. 4 comments

Ελλάς Ινδία Συμμαχία

Η Ράνι Παντέι από την Μπιχάρ της Ινδίας κατηγορείται ότι, πριν από δύο χρόνια, επιτέθηκε σε τρεις αστυνομικούς βοηθώντας τον πατέρα της να τους ξεφύγει και να αποφύγει τη σύλληψη. Οι αστυνομικοί που την κατήγγειλαν δε θεώρησαν σημαντικό ότι η Ράνι, όταν έγινε η υποτιθέμενη επίθεση, ήταν μόλις τεσάρων ετών. "Όταν η αστυνομία ξεκίνησε την υπόθεση, υποστήριξαν ότι η Ράνι ήταν δέκα ετών, ενώ ήταν μόνο τεσάρων. Πώς είναι δυνατό μια τετράχρονη να έχει επιτεθεί σε τρεις αστυνόμους και να με έχει ελευθερώσει;", αναρωτιέται ο πατέρας της.

Για να βγει με εγγύηση μέχρι να δικαστεί η μικρή υπέγραψε με το δακτυλικό της αποτύπωμα, αφού δεν ήξερε ακόμα να γράφει. Όλοι οι μάρτυρες κατηγορίας, εκτός από έναν, είναι αστυνομικοί.

Η πραγματική αιτία για όλα αυτά είναι ότι ο πατέρας της Ράνι είναι πνιγμένος στα χρέη, με αποτέλεσμα να παρενοχλείται αυτός και η οικογένειά του συστηματικά από αστυνομικούς-νταβατζήδες. Ολόκληρη η ιστορία στο BBC.

posted by μήτσκος @ 8:23 μ.μ. 3 comments

Λαθρεπιβάτες

Τα εισιτήριά σας παρακαλώ...

Ο λαθρεπιβάτης δεν έχει δικαίωμα να βρίσκεται εκεί που βρίσκεται. Παρ'όλο που είναι ένας ελεύθερος άνθρωπος σε μια ελεύθερη κοινωνία, παρ'όλο που μπορεί να κάνει βόλτα στην πλατεία Συντάγματος, να ανεβεί στην κορφή του Ολύμπου, να σκοτώσει χταπόδια στα ανοιχτά της Πύλου, να κάνει τζόγκινγκ στο Σέιχ Σου, όλα αυτά ποσώς απασχολούν τον κύριο ελεγκτή. Στο λεωφορείο του, το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης του λαθρεπιβάτη αναιρείται.

Ας κάνουμε ένα Gedankenexperiment: Έστω ότι ξαφνικά "φυτρώνει" ένας άνθρωπος σε ένα τυχαίο πεζοδρόμιο της Αθήνας, ας πούμε στην οδό Ιπποκράτους. Συλλαμβάνεται αμέσως για προσβολή της δημόσιας αιδούς λόγω της γύμνιας του. Για να μην τελειώσει το πείραμα τόσο γρήγορα, ας υποθέσουμε ότι φοράει κατιτίς για τα μάτια του κόσμου. Εξακολουθεί να είναι παράνομος, διότι δεν έχει ταυτότητα. Είναι ένα είδος λαθρεπιβάτη κι αυτός, δεν έχει το απαιτούμενο "εισιτήριο" και, όταν ο ελεγκτής του πει "ταυτότητα έχεις;", τότε θα αρχίσουν τα προβλήματα.

Εκτός αυτού, ο άνθρωπος στο πείραμά μας δεν έχει διεύθυνση κατοικίας, ΑΦΜ, απολυτήριο στρατού, διαβατήριο, κτλ. Δεν έχει καν ημερομηνία γέννησης. (Εντάξει, το ξέρω ότι οι άνθρωποι γενικά δε φυτρώνουν αλλά γεννιούνται, άρα έχουν και ημερομηνία γέννησης, όμως πάντα αναρωτιέμαι γιατί ρωτάνε εμένα για την ημερομηνία γέννησής μου, όταν είναι προφανές ότι μου είναι αδύνατο να ξέρω την απάντηση.)

Για να γίνει νόμιμος ο άνθρωπός μας, για να πάψει δηλαδή να απαγορεύεται η ίδια του η ύπαρξη, έχει να τραβήξει πολλά.

Αν είσαι μέσα στο λεωφορείο κάπως βολεύεται η κατάσταση, δίνεις μερικά λεπτά για το εισιτήριο ή πληρώνεις ένα πρόστιμο και ησυχάζεις. Για τους λαθρεπιβάτες έξω από το λεωφορείο, όμως, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.

posted by μήτσκος @ 9:26 μ.μ. 3 comments

Γράψε Σβήσε

Το προηγούμενο ποστ, με ημερομηνία 21.03.2006, διεγράφη, επειδή άθελά μου προκάλεσε μια παρεξήγηση. Οποιαδήποτε αναφορά στο εν λόγω κείμενο απαγορεύεται, ενώ οι παραβάτες θα τιμωρούνται με ανασκολοπισμό, αφαίρεση πινακίδων και εισιτήρια για τη Γιουροβίζιον. Πληροφορίες στο Αστυνομικό Τμήμα της γειτονιάς μου και στα κατά τόπους Κέντρα Εξυπηρέτησης Πωλητών.

posted by μήτσκος @ 2:56 μ.μ. 0 comments

Μας συγχωρείτε για την διακοπή

Παιδιά δε μπορώ να ανεβάσω φωτό στον μπλόγκερ. Βγαίνει το παραθυράκι, διαλέγω το αρχείο, γυρνάει η σβούρα, και μετά τίποτα, ένα κενό παραθυράκι και στο κυρίως παράθυρο τίποτα. Έχετε παρατηρήσει και εσείς το πρόβλημα;

Χωρίς φωτό δεν έχει πλάκα. Περιμένω να δω τι θα γίνει.

posted by μήτσκος @ 4:40 μ.μ. 0 comments

Γύρνα σπίτι σου κωλόμπατσε

«Λίγο προτού φθάσουμε στο Σύνταγμα, στην Σταδίου, δύο διμοιρίες των MAT μάς είχαν πλευρίσει. Ήταν εριστικοί. Κάποιοι φώναξαν το σύνθημα "Έξω η Αστυνομία από την πορεία". Εκείνη την στιγμή μάς επιτέθηκαν και άρχισαν να μας χτυπούν. Τους είπα ότι είμαι συνταξιούχος και εκείνοι μου απάντησαν να πας στο σπίτι σου κωλόγερε. Με χτύπησαν στον αυχένα και στο χέρι - και μου το έσπασαν. Με έριξαν κάτω και άρχισαν να με κλωτσάνε. Εδώ στο νοσοκομείο βρήκα άλλους τέσσερις τραυματίες-θύματα των MAT», λέει στα «NEA» ο κ. Τσούρκος.

Να ξέρεις ότι για πολλούς από εμάς είσαι η προσωποποίηση της αηδίας. Είσαι αυτό που μισούμε πιο πολύ στον κόσμο. Σε έχουμε συνηθίσει να χτυπάς φοιτητές, μετανάστες, μαθητές, εργάτες. Πώς σηκώνεις όμως το γκλομπ να χτυπήσεις ένα γέρο άνθρωπο; Γιατί τον βρίζεις; Μήπως το ευχαριστιέσαι κιόλας;

Να ξέρεις ότι άνθρωπος είσαι μόνο από βιολογικής άποψης. Γιατί κατά τα άλλα σε έχουν αποκτηνώσει, σε έχουν κάνει άβουλο υποχείριο, ακολουθείς τις πιο απάνθρωπες εντολές, για ένα μισθό του κώλου, για να υπηρετήσεις το "δημόσιο συμφέρον" ενάντια στο συμφέρον των πολλών.

Πώς νιώθεις όταν γυρίζεις στο σπίτι; Δεν έρχονται οι συνταξιούχοι με τα σπασμένα χέρια να σου χαλάσουνε τον ύπνο;

Αναρωτιέμαι τι εκπαίδευση να σου έκαναν. Πώς γίνεται να κατάντησες έτσι. Μήπως οι γονείς σου δε σε αγαπούσαν; Μήπως ο πατέρας σου σε έδερνε και η μητέρα σου σε αγνοούσε; Μήπως είσαι απλά διανοητικά ανάπηρος;

Να μη σε απασχολήσω πολύ, σίγουρα θα έχεις δουλειά να κάνεις. Απολύεται κόσμος και σε περιμένει να τον δείρεις, το κράτος σε χρειάζεται. Ήθελα μόνο να σου πω ότι σε σιχαίνομαι. Να το ξέρεις.

posted by μήτσκος @ 5:21 μ.μ. 4 comments

Ο Μιλόσεβιτς πέθανε, ζήτω η Γιουροβίζιον

Τελευταία νέα απο το site του Β92. Η Σερβία και το Μαυροβούνιο δε θα "κατεβούν" στο διαγωνισμό της Γιουροβίζιον, επειδή δε μπορούν να συμφωνήσουν στο τραγούδι που θα στείλουν. Η τελική ψηφοφορία ανάμεσα σε ένα συγκρότημα απο τη Σερβία και ένα από το Μαυροβούνιο κατέληξε σε φιάσκο. Την ψηφοφορία κέρδισε το δεύτερο, αλλά οι κριτές από το Μαυροβούνιο κατηγορήθηκαν για μεροληψία και για "ψήφους τακτικής" στα διάφορα μέρη της διαδικασίας. Έτσι, το νικητήριο τραγούδι δεν ξαναπαίχτηκε στο τέλος της τελετής λόγω της γιούχας του κοινού στο Βελιγράδι.

Στη συνέχεια έγιναν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές (δηλαδή τις αντίστοιχες ΕΡΤ Σερβίας και Μαυροβουνίου), όμως κανείς δεν υποχώρησε, με αποτέλεσμα η ομοσπονδία των δύο χωρών να μην έχει τραγούδι να στείλει.

Ο λόγος που ένα τόσο φαιδρό γεγονός κατάφερε να μπει σε ένα τόσο έγκυρο μπλογκ, είναι η δήλωση του εκπροσώπου της τηλεόρασης του Μαυροβουνίου, Velibor Covic, στο τέλος των διαπραγματεύσεων:

Το γεγονός ότι η σερβική πλευρά δε δέχτηκε τη νίκη του συγκροτήματος από το Μαυροβούνιο αποδεικνύει ότι κανένας θεσμός της ομοσπονδίας δε λειτουργεί σωστά.

Υπενθυμίζω ότι στο Μαυροβούνιο θα γίνει σύντομα δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας στην ομοσπονδία με τη Σερβία. Χαριτωμένη σύμπτωση αποτελεί η ημερομηνία του δημοψηφίσματος, την επομένη του διαγωνισμού τραγουδιού.

Έχουμε συνηθίσει εδώ και κάμποσα χρόνια ο διαγωνισμός της Γιουροβίζιον να συνοδεύεται από έναν καταιγισμό ανοησίας.

Κάποτε όμως θα πρέπει η σιωπηλή πλειοψηφία των ανθρώπων που εξακολουθούν να σκέπτονται να βροντοφωνάξει ότι και η ανοησία πρέπει να έχει τα όριά της.

posted by μήτσκος @ 10:18 π.μ. 2 comments

Λίγα μαθηματικά, λίγη γραμματική και πολλές μπούρδες

Θυμάμαι στο δημοτικό, όταν μας έλεγαν τι καθήκοντα έχει ο δήμαρχος, μιλούσαν κυρίως για την καθαριότητα, τονίζοντας ότι πρέπει σε κάθε γωνία να υπάρχουν καλαθάκια. Έμμεσα μας έδιναν να καταλάβουμε ότι, αν το πεζοδρόμιο είναι γεμάτο σκουπίδια, δε φταίνε οι λεχρίτες που τα πέταξαν, αλλά ο δήμαρχος που δε φρόντισε να έχει έναν κάδο μπροστά στη μύτη τους.

Σκέφτηκα λοιπόν ότι αυτό είναι μόνο μια από τις αρλούμπες που μαθαίναμε στο σχολείο. Ιδού μερικές τέτοιες αρλούμπες, όπως μου έρχονται τώρα στο μυαλό:

1. Στις 25.03.1821 ο Παλαιών Πατρών Γερμανός σήκωσε το λάβαρο της Επανάστασης στην Αγία Λαύρα.
2. Η ατμοσφαιρική πίεση οφείλεται στο βάρος της ατμόσφαιρας.
3. Τα ελληνόπουλα κατά την Τουρκοκρατία πηγαίνανε στα κρυφά σχολειά για να μάθουνε γράμματα.
4. Οι έφηβοι οφείλουν να είναι "σεμνοί" ως προς τις σχέσεις τους με το άλλο φύλο. (Δε θυμάμαι την ακριβή διατύπωση, αλλά πάντως ήταν στο μάθημα των... οικοκυρικών).
5. Ο Αθανάσιος Διάκος, ενώ τον σούβλιζαν, σκαρφιζότανε μαντινάδες.

Θυμάμαι επίσης ότι οι δάσκαλοι στο σχολείο ποτέ δε λέγανε "δεν ξέρω". Προτιμούσανε να πούνε μια κοτσάνα παρά να παραδεχτούνε άγνοια και να το ψάξουν στα βιβλία τους.

Περιμένω σχόλια για επέκταση της λίστας...

posted by μήτσκος @ 7:36 μ.μ. 5 comments

Αγανάκτηση

Καθώς το βλέμμα
ενός ξεπαγιασμένου Ελληνα
στη Γερμανία
πέσει
(εν μέσω θυέλλης
και με το χιόνι πυκνό
να παγώνει το πρόσωπο)
στη φιγούρα
νεαρού χειρώνακτα,
με θερινή ενδυμασία,
καθαρίζοντα τζαμαρία καταστήματος
(από την έξω πλευρά),
τότε αυθόρμητα υψώνεται
η παλάμη ανοικτή
με δάκτυλα τεντωμένα,
ενώ τα παγωμένα λαιμά
του ενοχλημένου θεατή
πάλλονται άξαφνα
αναφωνόντας:

ΡΕ ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ!

posted by μήτσκος @ 9:35 μ.μ. 5 comments

Στη ζώνη του λυκόφωτος

Εδώ και περίπου 2 μήνες χρησιμοποιώ μια καινούρια διεύθυνση e-mail. Αποτελείται, όπως συνηθίζεται, από το πρώτο γράμμα του μικρού μου ονόματος και τις δύο πρώτες συλλαβές του επιθέτου μου, ας πούμε dpapa@...

Το πρώτο μήνυμα που έλαβα ήταν από τον κο L, τον οποίο δε γνωρίζω. Με αποκαλούσε κο Papa και μου ανακοίνωνε ότι έχει παραγγείλει τα δείγματα, οπότε μόλις φτάσουν θα με ειδοποιήσει για να κανονίσουμε μια συνάντηση. Περίεργο spam, σκέφτηκα και το έσβησα.

Μετά από λίγες μέρες ο κος L με ενημέρωσε ότι σελίγες μέρες θα έφταναν τα δείγματα και ότι θα έπρεπε να πάω να τα δω. Ομολογώ ότι μπερδέφτηκα λίγο, είναι δυνατόν να απαρνήθηκε κάποιος κος D. Papa το email του και να το πήρα εγώ αμέσως, ενώ ο κος αυτός ξέχασε να ενημερώσει τους συνεργάτες του; Τι σύμπτωση... Εν πάσει περιπτώσει δεν έκανα τίποτα. Αν ο κος L δεν ξέρει τη διεύθυνση του κου Papa, εγώ δεν έχω καμιά δουλειά να ανακατευτώ.

Το επόμενο μήνυμα άρχισε να μου φέρνει νευρικότητα. Ο κος L, αφού με ευχαρίστησε ευγενικά για την απάντηση, μου ζήτησε να επιβεβαιώσω την ημερομηνία του ραντεβού. Μου ζητούσε να διαλέξω αν προτιμώ 7 Μαρτίου το απόγευμα ή 8 Μαρτίου το πρωί. Τι διάολο, σκέφτηκα, πότε απάντησα και δεν το θυμάμαι.

Την επόμενη μέρα, με περίμενε κιόλας το επόμενο μήνυμα με νέες ευχαριστίες: Είχα επιβεβαιώσει το ραντεβού για την 7η Μαρτίου ώρα 14:00.

Φυσικά περίμενα με μεγάλο ενδιαφέρον την κρίσιμη αυτή ημερομηνία. Άραγε θα πήγαινα; Θα κλείναμε τη δουλειά; Ήταν καλά τα δείγματα ή τίποτα μπαγκατέλες;

Στις 7 Μαρτίου, ώρα 15:58, έλαβα ένα μήνυμα πικραμένο και με μια δόση ειρωνείας. "Σιγά σιγά να μαζεύω το μπουφέ και να πηγαίνω και εγώ", έγραφε. "Τουλάχιστο θα φάει καλά η οικογένεια στο σπίτι απόψε το βράδυ. Ελπίζω μόνο να μην είχατε κανένα ατύχημα στο δρόμο, δεν απαντάτε ούτε στο κινητό."

Έτρεξα αμέσως να βρω το κινητό μου. Ευτυχώς δεν είχα αναπάντητες κλήσεις.

Προχθές ο κος L μου έγραψε ότι εξακολουθεί να ενδιαφέρεται στη συνέχιση της συνεργασίας μας και επιθυμεί να κανονίσουμε εκ νέου συνάντηση, επειδή εκτιμά τις γνώσεις και τις ικανότητές μου. Άσε με άνθρωπέ μου, σκέφτηκα... Πάλι από την αρχή; Στη ζώνη του λυκόφωτος είμαι;

posted by μήτσκος @ 6:35 μ.μ. 3 comments

Περισυλλογή

Ο θάνατος του Μιλόσεβιτς με έφερε σε αμηχανία. Ακούω τις ειδήσεις με το κεφάλι σκυμμένο.

Εγκληματίας πολέμου, μεγαλομανής καιροσκόπος, πατριώτης αγωνιστής, αιμοσταγής δικτάτορας, εθνικός ήρωας, υπόδικος, φυλακισμένος, νεκρός.

Πολλή δουλειά για τους ιστορικούς των επόμενων γενεών...

posted by μήτσκος @ 11:34 μ.μ. 3 comments

Βαλτική

Ποιός το περίμενε να πάω στην Πολωνία και να βρω τέτοιες παραλίες...

Το λάθος ήταν ότι πήρα και το αυτοκίνητο μαζί. Μου το ανοίξανε ένα βράδυ όταν έτρωγα σε ένα εστιατόριο, αλλά δεν καταφέρανε να το βάλουνε μπρος και έτσι το γλίτωσα. Είχαν ξηλώσει ένα σωρό καλώδια και δεν έπαιρνε μπρος, οπότε παρακάλεσα τον ξενοδόχο να με ρυμουλκήσει, αυτός όμως δεν ήθελε να αφήσω το αυτοκίνητο στο ξενοδοχείο γιατί φοβόταν ότι οι κλέφτες θα επέστρεφαν να τελειώσουν τη δουλειά, οπότε το ρυμουλκήσαμε σε ένα φυλασσόμενο πάρκινγκ και έτσι βγάλαμε τη νύχτα.

Την επομένη έζησα σκηνές φαρ ουέστ στο αστυνομικό τμήμα που πήγα να πάρω χαρτί για να μου πληρώσει η ασφάλεια τις βλάβες, αλλά δεν πήρα τίποτα γιατί κανείς δε μιλούσε καμιά γλώσσα εκτός από πολωνικά και ρώσικα. Προσπαθούσα να εξηγήσω τι θέλω σε έναν αστυνομικό, όταν ξαφνικά γυρίζω το βλέμμα μου και συνειδητοποιώ ότι πίσω μου, σε απόσταση 2-3 μέτρων, ήταν τα κάγκελα του κρατητηρίου και από μέσα ένας τυπάκος μας παρακολουθούσε με μεγάλο ενδιαφέρον. Ακριβώς όπως στο γραφείο του σερίφη στις ταινίες με τον Τζων Γουέην.

Μια καταπληκτική λεπτομέρεια που θυμάμαι: Ο εν λόγω αστυφύλακας είχε στη γραβάτα του καρφιτσούλα με χειροπέδες μινιατούρα. Φοβερός τύπος!

Θα έγραφα τώρα πώς κατάφερα να μου πληρώσει η ασφάλεια τις καινούργιες κλειδαριές, αλλά άσε μη βρούμε κανένα μπελά...

posted by μήτσκος @ 8:10 μ.μ. 3 comments

Στη χώρα του Bach και του Kurt Weill

Μια που έλεγα χτές για τη Γιουροβίζιον...

Η Γερμανία στον επόμενο διαγωνισμό θα εκπροσωπηθεί από ένα κάντρι συγκρότημα, το οποίο φέρει υπερήφανα τον τίτλο Texas Lightning.

Πριν βιαστείτε να πείτε "χειρότερα δε γίνεται" να αναφέρω ότι την τελική τριάδα του προκριματικού συμπλήρωναν η Vicky Leandros και το ήμισυ των (πρώην) Modern Talking.

Υποψιάζομαι ότι οι Γερμανοί ενθουσιάστηκαν τόσο από την τελευταία θέση που κατέκτησαν πέρυσι, ώστε αποφάσισαν να την καπαρώσουν στον αιώνα τον άπαντα.

ΥΓ: Η φωτό είναι από χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν στο Hotel Adlon. Τσ τσ...

posted by μήτσκος @ 10:17 μ.μ. 3 comments

Παπαρίζου φέρε πίσω τα λεφτά

Με μεγάλο ενδιαφέρον διάβασα σήμερα στην εφημερίδα για τον απολογισμό των δύο ετών της κυβέρνησης Καραμανλή. Ο κύριος Ρουσσόπουλος, διάβασα, ανέφερε και την νίκη στην Γιουροβίζιον ως επίτευγμα της κυβέρνησης. Σαν να λέμε στίχοι Πολύδωρας, μουσική Μαριέττα Γιαννάκου Κουτσίκου, ερμηνεύει ο Μάκης Γιακουμάτος.

Φαντάζομαι γελοία σκηνή: Όλοι οι υπουργοί μαζεμένοι για να αναλύσουν το έργο της κυβέρνησης, να κοιτάνε αμήχανα το ταβάνι και να μη λένε τίποτα. Ανήσυχος ο Κ. Καραμανλής να λέει στο Ρουσόπουλο "σκέψου τίποτα ρε Θόδωρε γαμώτο μου!" και αυτός να πετάει την κοτσάνα.

Οπότε, εκτιμώντας τη συνέπεια και την υπευθυνότητα του κ. Ρουσόπουλου, περιμένω την επόμενη φορά που στη Γιουροβίζιον δε θα κερδίσουμε, να βγει και να αναλάβει την ευθύνη εκ μέρους της κυβέρνησης.

Διαβάζοντας ακόμα παρακάτω, μαθαίνω ότι πέρυσι η Γιουροβίζιον κόστισε λέει στην ΕΡΤ 950 εκ. ευρώ.

Αρνούμαι να το πιστέψω.

Παρακαλώ τους αγαπητούς μου αναγνώστες να μου γράψουν, αν γνωρίζουν, αν το νούμερο αυτό είναι κοντά στην πραγματικότητα.

Θα τρελαθούμε τελείως...

ΥΓ: Ημέρα της γυναίκας με Τσάμπιονς λιγκ την ίδια μέρα γίνεται; Ε ρε πόσα ζευγάρια θα πλακωθούνε απόψε...

posted by μήτσκος @ 11:21 μ.μ. 2 comments

Το λυχνάρι του Αλλαντίν

Όταν μεγαλώσω θα γίνω παλαιοπώλης!

Θα ανοίξω ένα μαγαζάκι σε κάποια φτωχογειτονιά επαρχιακής πόλης και θα το ονομάσω (πώς αλλιώς;) το λυχνάρι του Αλλαντίν. Κάθε αντικείμενο που θα πουλάω θα έχει και την ιστορία του, την οποία οι υποψήφιοι αγοραστές θα ακούνε να τους διηγούμαι με τη συνοδεία ούζου, τομάτας, ανθότυρου και ελιάς.

Και όταν θα έρχεται η ώρα να κλείσω, θα κλειδώνω την πόρτα γυρίζοντας την ταμπέλα στο "ΚΛΕΙΣΤΟΝ", θα βάζω στο γραμμόφωνο ένα δίσκο να παίζει, θα αράζω σε μια πολυθρόνα και θα αφουγκράζομαι τις ιστορίες που θα μου ψιθυρίζουν τα αντικείμενα του θησαυρού μου.

posted by μήτσκος @ 7:32 μ.μ. 1 comments

Giorgakis attacks!

Αμερικανός πρώην διπλωμάτης αποκαλύπτει (ή καλύτερα επιβεβαιώνει) ότι πίσω από τις παρακολουθήσεις των κινητών τηλεφώνων κρύβεται η αμερικανική πρεσβεία. Εν τούτοις η κυβέρνηση δεν αντιδρά, απαντά με μισόλογα και δε φαίνεται διατεθιμένη να απαντήσει στην προκλητική και προσβλητική συμπεριφορά της συμμάχου χώρας. Ο μόνος που φαίνεται ότι έχει το θάρρος να υψώσει το γεροδεμένο στήθος του απένταντι στην υπερδύναμη είναι ο Γιωργάκης του Ανδρέα του Γεωργίου Παπανδρέου ο οποίος είχε πει στη Βουλή απευθυνόμενος στον πρωθυπουργό:

Όταν οι υπουργοί σας έκαναν τη θεατρική παράσταση υπονόησαν ευθέως ότι οι υποκλοπές γίνονταν από ξένη χώρα. Αυτό έγινε επειδή έχετε στοιχεία; Αν έχετε, θα πρέπει αυτή τη στιγμή να ζητήσετε την αποπομπή του πρέσβεως αυτής της χώρας. Αν δεν έχετε στοιχεία, τότε εσείς είστε λαϊκιστής.

Δε μπορώ παρά να χειροκροτήσω το πολιτικό θάρρος του ανδρός που, κατακεραυνώνοντας το λαϊκισμό της κυβέρνησης, επιλέγει τη μετωπική σύγκρουση με τις μεγάλες πλανητικές δυνάμεις. Προτείνω, μετά την αποπομπή του πρέσβη να ακολουθήσουν περαιτέρω ενέργειες για την προστασία της αξιοπρέπειας της χώρας:

1. Να ανακληθεί άμεσα ο Έλληνας πρέσβης στην Ουάσιγκτον για εκφοβισμό.

2. Να στραγγαλίσουμε την αμερικανική οικονομία μπλοκάροντας τις εμπορικές συναλλαγές με την Ελλάδα.

3. Να σταματήσει κάθε δραστηριότητα εξοπλισμού και εκπαίδευσης του αμερικανικού στρατού από τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.

4. Να κατατεθεί πρόταση αποπομπής των ΗΠΑ από τον ΟΗΕ.

Αν μετά από αυτά δε ζητήσει επίσημα συγνώμη ο πλανητάρχης, προτείνω να ετοιμαστεί εκστρατευτικό σώμα, υπό την ηγεσία του Γ. Α. Γ. Παπανδρέου, για την απελευθέρωση του Τέξας και την επιστροφή των εδαφών του στο Μεξικό.

Με αυτές τις αμείλικτες στρατηγικές κινήσεις, ο κος Παπανδρέου θα ξεπλύνει την τιμή της χώρας, θα καθαρίσει το σπιλωμένο μας μέτωπο και θα αποτρέψει επίδοξους κατασκόπους από ανάλογες μελλοντικές προσπάθειες. Αρκεί να γίνει βέβαια πρωθυπουργός, πράγμα διόλου απίθανο, αφού ως γνωστόν έχει και πολύ καλές σχέσεις με τους Aμερικάνους.

ΥΓ: Για διεξοδική ανάλυση της ομιλίας του Γ.Π., απευθυνθείτε στο μαύρο πρόβατο.

posted by μήτσκος @ 8:07 μ.μ. 4 comments

Αρμύρα

Το χειμώνα οι παραλίες έχουν άλλη ομορφιά. Χαρίζουν απολαύσεις προσωπικές, χωρίς την αυγουστιάτικη πολυκοσμία, χωρίς τη φασαρία και τη μυρωδιά του αντιηλιακού. Η θάλασσα είναι πιο πρόθυμη να σου μιλήσει, να σου ψιθυρίσει κάτι στο αυτί, η μυρωδιά της υγρής αρμύρας σου χαϊδεύει το πρόσωπο, η άμμος είναι πηχτή και κρύα και δεν υπάρχει ψυχή να σε διακόψει από την κουβεντούλα που στήνεις με τα κύματα. Η ψυχή αγαλλιάζει, γιατρεύεται, ανανεώνεται...

posted by μήτσκος @ 12:03 μ.μ. 3 comments

Γράφω για να...

Ο Claudio Magris, Ιταλός συγγραφέας, μιλώντας σε πανεπιστήμιο της Μαδρίτης, είπε:

Γράφω κόντρα στη λήθη και κόντρα στον χρόνο, για να σώσω ορισμένα πράγματα: φτιάχνω μια μικρή Κιβωτό του Νώε, αλλά με πολύ πιο εύθραυστα υλικά. Γράφω για να διαμαρτυρηθώ. Γράφω για να βάλω λίγη τάξη σ' αυτόν τον κόσμο που τον εισπράττω με άτακτο και χαώδη τρόπο, γράφω όμως και για να καταστρέψω την ψεύτικη τάξη με την οποία παρουσιάζεται καμιά φορά η πραγματικότητα. Ασχολούμαι με τη μοίρα των άλλων ανθρώπων για να καταλάβω τη δική μου. Ψάχνω έναν λαβύρινθο. Δεν ξέρω τι θα βρω στο τέλος.

Εχτές συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από το θάνατο της Marguerite Duras (4.4.1914-3.3.1996). Η Marguerite Duras έγραφε για άλλους λόγους:

posted by μήτσκος @ 1:48 μ.μ. 2 comments

Σεβασμός στους νεκρούς (αλλά και στους ζωντανούς)

Ο κ. Χριστόδουλος δήλωσε: «Είναι γνωστές οι απόψεις της Εκκλησίας μας για τους ετεροδόξους και τους ετεροθρήσκους. Η Εκκλησία μας δεν έχει λόγο να απαγορεύσει ο,τιδήποτε σε αυτούς. Όσον αφορά στους ορθοδόξους χριστιανούς είναι τεταγμένη υπέρ της ταφής και όχι υπέρ της καύσεως».
Αλλωστε, με αφορμή τη σχετική τροπολογία, που υπερψηφίστηκε την Τετάρτη στη Βουλή, η Ιερά Σύνοδος επανέλαβε ότι «η Εκκλησία δεν έχει αντίρρηση για την καύση των νεκρών για ετεροδόξους και ετεροθρήσκους. Για τους ορθοδόξους χριστιανούς, η Εκκλησία γνωρίζει και συνιστά ως μοναδικό τρόπο αποσυνθέσεως του νεκρού σώματος την ταφή, σύμφωνα με την Αγία Διδασκαλία Της και την απ' αιώνων Παράδοσή Της.
(από το in.gr)

Όποιος έχει ζήσει τη θλιβερή πραγματικότητα των αθηναϊκών νεκροταφείων δε μπορεί παρά να νιώσει οργή, για το γεγονός ότι συζητάμε αν η εκκλησία θα μας επιτρέψει να κάψουμε τη σωρό του συγγενή μας, του συντρόφου μας, του εαυτού μας.

Στα ασφυκτικά γεμάτα νεκροταφεία, οι νεκροί υποχρεώνονται να αποσυντεθούν εντός συγκεκριμένης προθεσμίας (3 χρόνια), μετά γίνεται υποχρεωτική εκταφή. Συχνότατα τα σώματα δεν προλαβαίνουν να αποσυντεθούν και πρέπει, αφού ξεθαφτούν και ελεγχθούν, να ξαναθαφτούν προσωρινά σε άλλη τοποθεσία. Στου Ζωγράφου υπάρχει "ένθετο" νεκροταφείο, περιφραγμένο και χωρίς μάρμαρα, όπου μπαίνουν τα σώματα που δεν αποσυντέθηκαν για να συνεχιστεί η διαδικασία. Οι διάφοροι παπάδες του χαρτζιλικιού, που περιφέρονται στους τάφους και λένε προσευχές, δίνουν και συμβουλές στους συγγενείς πώς να βοηθήσουν το σώμα να λιώσει ρίχνοντας νερό στις χαραμάδες των μαρμάρων. Για τους συγγενείς μια διαδικασία απάνθρωπη, αρρωστημένη και θλιβερή.

Αναπαύσου εν ειρήνη σου λένε μετά...

Για να μη μιλήσουμε για συνθήκες υγιενής, για τα υπόγεια ύδατα, κτλ.

Και έρχεται ο Χριστόδουλος να μας πει ότι η μακραίωνη παράδοση της εκκλησίας συνιστά μόνο την ταφή. Και οι τσέπες των παπάδων και των δημάρχων μήπως το ίδιο συνιστούν; Μήπως η καύση δεν έχει παράδοση αιώνων στη χώρα μας; Μήπως να ανοίξουμε την Ιλιάδα να δούμε; Και τι προτείνει ο Χριστόδουλος για να λυθεί το πρόβλημα; Να κάνουμε άλλα σαράντα νεκροταφεία να χωρέσουμε όλοι;

Δεν περίμενα βέβαια καμία σοφία από το στόμα του Χριστόδουλου. Περίμενα όμως λίγο μεγαλύτερη υπευθυνότητα από το κράτος.

ΥΓ. Αφού έβαλα το ποστ είδα ότι και ο Νίκος Δήμου σήμερα έχει το ίδιο θέμα. Αντί να χάνετε εδώ τον καιρό σας πηγαίνετε να δείτε τι γράφει ένας αξιόλογος άνθρωπος.

posted by μήτσκος @ 11:58 π.μ. 2 comments

Ανοικτή επιστολή προς τους ηγέτες των χωρών που παράγουν καφέ

Αξιότιμοι κύριοι,

οι μέρες που οι πλούσιες χώρες του Βορρά λήστευαν τον ιδρώτα του λατινοαμερικάνου αγρότη σύντομα θα μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Με την πεφωτισμένη καθοδήγησή σας και ακολουθώντας το μεγαλοφυές σχέδιο που συνέλαβα και θα σας παρουσιάσω, οι φτωχοί αγρότες των λαών σας σύντομα θα ζήσουν μια πρωτοφανή οικονομική ευμάρεια και επιπλέον θα χεστούν στο τάληρο.

Το πρώτο βήμα θα είναι να οργανωθείτε και στα πρότυπα των πετρελαιοπαραγωγών και να φτιάξετε τον OCEC (Organisation of Coffee Exporting Countries).

Στη συνέχεια, θα ανακοινώσετε ότι ο OCEC αποφασίσε τη μείωση της παραγωγής καφέ στο 20% της σημερινής παραγωγής. Φυσικά, θα δημιουργηθεί μεγάλη αναταραχή, τα χρηματιστήρια θα αρχίσουν να πέφτουν και θα απειληθεί γενικευμένη οικονομική κρίση. Πιθανότατα οι ΗΠΑ θα απειλήσουν να επέμβουν για να αμυνθούν απέναντι στα όπλα μαζικής καταστροφής που δεν έχετε, οπότε εσείς θα απαντήσετε ότι σε περίπτωση επέμβασης θα πάψετε να χρησιμοποιείτε δολάρια στο εμπόριο του καφέ και θα δέχεστε μόνο πολωνικά ζλότυ.

Καθώς η τιμή του καφέ στις πλούσιες χώρες θα ανεβαίνει, θα αυξάνονται και τα προβλήματα. Οι νυσταγμένοι μάνατζερ δε θα μπορούν να οργανώσουν τις επιχειρήσεις τους, οι ταξιτζήδες θα αποκοιμούνται στο βολάν, οι απουσίες των δημοσίων υπαλλήλων κατά τις πρωινές ώρες θα πολλαπλασιαστούν, ενώ και η ίδια η συνοχή του κοινωνικού ιστού θα χαλαρώσει, αφού κανείς δε θα έχει λεφτά να πάει για καφέ, οπότε όλοι θα κάθονται μόνοι στα σπίτια τους. Σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς, η τιμή του καφέ στα σούπερ μάρκετ θα εξαπλασιαστεί, τα αυτόματα μηχανήματα καφέ θα δέχονται μόνο πενηντάευρα ενώ στο Κωλονάκι ο φραπές θα σπάσει το ψυχολογικό φράγμα των €3000. Οι αγορές θα πάψουν να βελτιστοποιούν αφού όλοι θα νυστάζουν και έτσι κανείς δε θα μπορεί να πάρει τις βέλτιστες αποφάσεις, με αποτέλεσμα την κατάρρευση ολόκληρου του οικοδομήματος της ελεύθερης αγοράς.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου θα διακόψει τη σχετική συζήτηση μέσα σε ένα πανδαιμόνιο από χασμουρητά και ροχαλητά.

Σε αυτή τη φάση μπορεί να συνεδριάσει εκ νέου ο OCEC και να επιδείξει γενναιοδωρία και κοινωνική ευαισθησία, αυξάνοντας την παραγωγή όσο χρειάζεται για να σταθεροποιηθεί η παγκόσμια οικονομία χωρίς όμως να πέσουν οι τιμές στα σημερινά απαράδεκτα επίπεδα. Τότε πια, με τη δύναμη του καφέ χρυσού στα χέρια σας, θα τρώτε όλοι με δέκα μασέλες.

Πιστεύοντας στην τιμιότητα και τη γενναιοδωρία σας, δεν επιθυμώ να συζητήσουμε τα της αμοιβής μου παρά μόνο μετά την επιτυχία του σχεδίου μου.

Με φιλικούς χαιρετισμούς

posted by μήτσκος @ 11:01 π.μ. 2 comments

Μικρή Ανταρσία

Όλες μου οι προσπάθειες να γίνω φίλαθλος της προκοπής έχουν πέσει στο κενό. Προσπαθώ να φανατιστώ, να απολαύσω κι εγώ αυτό το αβυσσαλέο μίσος προς τον αντίπαλο, αλλά δεν το καταφέρνω, δε μου βγαίνει. Άσε που διαφωνώ και με την ουσία των συνθημάτων, π.χ. δε βρίσκω κανένα λόγο να συνευρεθώ ερωτικά με τις μανάδες των αντιπάλων, οι οποίες υποθέτω ότι θα τα έχουν και τα χρονάκια τους.

Εντούτοις υπήρξε στη ζωή μου ένα γκολ σημαδιακό, ένα γκολ που θα μου μείνει αξέχαστο.

Όταν ήμουν νεοσύλλεκτος στην Τρίπολη ήμουν απερίγραπτα δυστυχισμένος. Ήμουν μετριότατος φαντάρος, ιδιαίτερα ως νεοσύλλεκτος, υπέφερα από αϋπνίες, σερνόμουνα μονίμως, ήμουν λυπημένος και αγχωμένος. Φαντάζομαι ότι και ένα μεγάλο κομμάτι των συντρόφων μου ένιωθε ακριβώς έτσι.

Όταν έπαιζε ο Παναθηναϊκός στη Μπαρτσελόνα, στη ρεβάνς του 1-0 της Αθήνας (σεζόν 2001-2002), η ώρα έναρξης του αγώνα έπεφτε πάνω στο βραδυνό προσκλητήριο, το οποίο ακολουθούσε η νυχτερινή κατάκλιση, με άλλα λόγια το ματς δε θα το βλέπαμε με τίποτα. Σε μια επίδειξη γενναιοδωρίας, αλλά και για να μην το χάσουν και οι ίδιοι, αποφάσισαν οι αξιωματικοί μας κατ' εξαίρεση να γίνει το προσκλητήριο μία ώρα αργότερα, μετά δηλαδή από το πρώτο ημίχρονο.

Μόλις έγινε η σχετική ανακοίνωση επικράτησε πανικός, καθώς μερικές εκατοντάδες φαντάροι άρχισαν να τρέχουν προς το ΚΨΜ για να πιάσουν θέση. Καθώς η πόρτα του θαλάμου μου ήταν απέναντι στην πόρτα του ΚΨΜ, τα κατάφερα περίφημα και έπιασα καρέκλα απέναντι ακριβώς στην τηλεόραση. Οι περισσότεροι μείνανε όρθιοι, πολλοί μείνανε έξω και κρεμάστηκαν από τα παράθυρα, ενώ άλλοι έβγαλαν τις κυριλε LCD τηλεοράσεις τους των 4 ιντσών και έμειναν στους θαλάμους.

Ήρθαν και κάποιοι εκπαιδευτές, καραβανάδες δηλαδή, πήραν θέση στο ΚΨΜ να ελέγχουν την κατάσταση και το ματς άρχισε. Μετά από κάποιες εβδομάδες βασικής εκπαίδευσης, το να βλέπεις ένα τέτοιο παιχνίδι, έστω και υπό αυτές τις συνθήκες, ήταν μια ανέλπιστη ευχαρίστηση. Ώσπου έφτασε η μαγική στιγμή, κάπου στο 7' αν θυμάμαι καλά, ο Κωνσταντίνου με ένα μακρινό σουτ πέτυχε το 1-0. Πεταχτήκαμε όλοι με μια κραυγή ΓΚΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΛ και αρχίσαμε να πανηγυρίζουμε έξαλλα, όλοι μαζί ένα κουβάρι.

Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, με την πρώτη κραυγή να αδειάζει τα πνευμόνια μας, συνειδητοποιήσαμε με ένα μαγικό τρόπο ότι αυτή ήταν μια μοναδική στιγμή ελευθερίας μετά από πολλές μέρες καταπίεσης και πειθαρχίας και, κατά συνέπεια, καλό θα ήταν να την απολαύσουμε. Την πρώτη κραυγή ακολούθησε δεύτερη, τρίτη, ένα ακατάπαυστο πανδαιμόνιο. Οι εκπαιδευτές έβαλαν τις σφυρίχτρες τους στο στόμα ανήσυχοι, αλλά κανείς δεν τους έδινε σημασία. Κάποια σταχτοδοχεία εκτοξεύτηκαν προς τον τοίχο, κάποιοι σήκωσαν τις καρέκλες πάνω από τα κεφάλια τους, πατιρντί τρελό και στη μέση οι εκπαιδευτές με γουρλωμένα μάτια και κόκκινα μούτρα να σφυρίζουν ακατάπαυστα.

Πόση ώρα κράτησε; Δεν έχω ιδέα, τρία, πέντα, εφτά λεπτά, δε μπορώ να εκτιμήσω, όμως όσο και να κράτησε, ήταν απίθανα.

Μια μίνι ανταρσία.

Αργότερα, όταν βέβαια εμείς ήμασταν στα κρεβάτια μας, ο Παναθηναϊκός έχασε και αποκλείστηκε. Εμείς είχαμε πετύχει τη δική μας μικρή νίκη.
Από εκείνη τη μέρα οι εκπαιδευτές μας δε μας τρόμαζαν πια. Τους βλέπαμε στις πραγματικές τους διαστάσεις, δηλαδή ως μικρούς, γελοίους, κακοπληρωμένους και απογοητευμένους υπαλληλίσκους.

posted by μήτσκος @ 10:38 π.μ. 4 comments